Vandaag is het dan zover: de trouwdag.

We waren allemaal al vroeg op, want er moest nog heel veel gebeuren. Alles moest versierd met grote tropische bladeren, bamboe en ander voor ons meer als kamerplanten bekend staand groen. De tafels moesten mooi gedekt met glazen potten met zand, schelpen en kaarsen. Ook moest er een enorm stuk doek worden gespannen, want er werd regen voorspeld. Het is hier 2 maanden kurk droog geweest, en juist deze week is er af en toe een regendag. Ach ja, dat hebben wij Hollanders zeker meegenomen.

Maar voor vandaag heel vervelend natuurlijk. In de middag verwachten ze zelfs onweer.

Eindelijk is iedereen gearriveerd en opgetut. Op naar het strand, waar zich al grijze wolken aan het verzamelen waren.

We stonden allemaal te wachten, en ja, daar kwam Jasmin, aan de arm van haar vader het strand oplopen. Wat ziet ze er prachtig uit! De mevrouw die het huwelijk sluit heeft een prachtige speech, waarin ze verteld hoe het paar elkaar heeft ontmoet, en wat ze zo in elkaar waarderen. Een zeer persoonlijk verhaal, waarbij we menig traantje wegpinken.

Net nadat ze elkaar het jawoord hebben gegeven barst de bui los. Het tekenen van de acte moet dan maar in het huis gebeuren. Iedereen pakt gauw wat op, en we haasten ons naar het droge.

Het feest kan beginnen!!!

Er staat een prachtige bruidstaart in de vorm van een zandkasteel, een stukje vakwerk. Verder een buffet, met heerlijke gerechten van de Barbie, en salades. En volop bier, zonder dat is het geen echt Ozzie feest.

Nu even schrijven, en dan nog door met het feest. Onze slaapkamer is naast de muziekbox, en het snoer ligt in onze kamer, dus we gaan maar door met feesten tot iedereen weg is.

Morgen maar rustig aan en puin ruimen, denk ik zo. Het bruidspaar gaat naar een hotel.